ضرورت توجه به واقعیت بازار در تعیین قیمت خرید تضمینی گندم

رئیس کمیسیون تسهیل و توسعه تجارت اتاق تهران در بررسی لایحه بودجه سال آینده کشور با اشاره به هزینه بالای خرید تضمینی گندم برای دولت و به‌طور کلی یارانه سنگین گندم و نان و هم‌چنین حساسیت‌ زیاد در تامین این کالای استراتژیک، از دولت خواست که قیمت خرید تضمینی با توجه به واقعیت‌های بازار داخل و خارج تعیین شود و در مقابل حمایت از کشاورزان گندمکار با بسته‌های تشویقی انجام شود.

به گزارش همیار کارآفرین، به نقل از روابط عمومی اتاق بازرگانی تهران، کاوه زرگران، با اشاره به کلیات لایحه بودجه سال آینده کشور گفت: «در بند ث تبصره 8 اصلاحیه لایحه بودجه 1403 آمده است که خرید تضمینی گندم توسط شرکت مباشر دولتی در سال آینده صرفاً در سقف مصارف یارانه‌ای نان صورت می‌گیرد که اتفاق خوبی است به شرطی که برای این خرید قیمت واقعی در نظر گرفته شود.»

او با اشاره به قیمت‌ گندم در بازارهای جهانی افزود: «به تازگی اخباری مبنی بر تعیین قیمت 19هزار و 500 تومانی گندم برای خرید تضمینی در سال زراعی پیش رو شنیده می‌شود، در حالی که سیاستگذاران باید به موضوع توجه داشته باشند که هم‌اکنون گندم باکیفیت در کشور روسیه از کشاورز به قیمت 12هزار روبل برای هر تن خریداری می‌شود. یعنی قیمت یک کیلو گندم روسی با کیفیت در محل تولید معادل 6هزار و 700تومان در هر کیلوگرم است. در نتیجه اگر دولت می‌خواهد بنا بر هر سیاستی پول بیشتری به کشاورز بپردازد بهتر است مابه‌التفاوت مبلغ را تحت عنوان یارانه کشت به گندمکار بدهد و قیمت گندم را مطابق قیمت واقعی بین‌المللی تنظیم کند.»

رئیس کمیسیون تسهیل و توسعه تجارت اتاق تهران ادامه داد: «خرید گندم با قیمت ۱۹۵۰۰ هزار تومان در هر کیلو معادل ۳۹۰ دلار در هر تن است؛ در حالی که آرد تولیدی روسیه امروز با قیمتی کمتر از ۳۰۰ دلار به عراق صادر می شود. عراق و افغانستان بزرگ‌ترین واردکنندگان آرد در دنیا هستند اما ما در این دو بازار 1درصد هم سهم نداریم و دلیل اصلی عدم توفیق در این بازارهای در دسترس، سیاست‌های اشتباه تجمیع یارانه و قیمت تمام شده گندم است.»

کاوه زرگران، با اشاره به بار سنگین مالی 156هزار میلیارد تومانی دولت در سال زراعی گذشته برای خرید تضمینی بیش از 10.6 میلیون تن گندم از کشاورزان که دولت را با کسری بودجه و مشکل در پرداخت مواجه کرد، افزود: «تعیین قیمت 19هزار و 500 تومانی بی‌توجهی به واقعیت‌های بازار است و فشار زیادی به دولت وارد خواهد کرد. در نهایت دولت بهتر است گندم با قیمت واقعی گندم خریداری کند و اگر می‌خواهد از کشاورز برای تولید این محصول استراتژیک حمایت کند، جداگانه و به‌صورت مشوق به کشاورز پرداختی داشته باشد.»