صدای فعالان حوزه سلامت در اتاقهای بازرگانی شنیده میشود

نریمان صدری، رئیس هیئتمدیره اتاق مشترک بازرگانی ایران و اتریش و مدیرعامل سابق سانوفی فرانسه در ایران، در رویداد مدتکتاک (MTT7)، ارائهای درباره فرصتهای بینالمللی در اکوسیستم سلامت ایران داشت. رئیس هیئتمدیره اتاق ایران و اتریش در این رویداد حوزه سلامت، اقتصاد این حوزه را در جهان مورد بررسی قرار داد و گفت: «تولید ناخالص در جهان تقریباً ۱۰۰ تریلیون دلار است. سهم آمریکا از تولید ناخالص ۲۵ درصد است. چین ۱۸ درصد را به خود اختصاص داده است و کشورهای آلمان، هند و انگلیس نیز به ترتیب، ۴، ۳/۵ و ۳ درصد تولید ناخالص داخلی داشتهاند.»
صدری، تاکید کرد که سالانه ۱۱ تریلیون دلار صرف هزینههای سلامت در دنیا میشود که آمریکا و چین سهم هزینهکردشان در حوزه سلامت بیش از دیگر کشورهاست.» صدری، در سخنرانیای که در رویداد MTT7 داشت، به مسئله پیشگیری از درمان و سرمایهگذاری در زمینه فناوریهای حوزه سلامت پرداخت و به اهمیت شبکهسازی بومی و ورود به بازارهای بینالمللی سلامت اشاره کرد. به دلیل اهمیت موضوع سلامت و سرمایهگذاریهای بینالمللی در این زمینه، خبرنگار همیار کارآفرین در حاشیه رویداد مدتکتاک با نریمان صدری گفتوگو کرده که در ادامه آن را میخوانید.
آقای صدری، ساختارهای اتاقهای بازرگانی در حوزه سلامت چگونه بوده و چه اقداماتی در این زمینه انجام شده است؟
بهطور کلی، اتاق بازرگانی، چه اتاق بازرگانی ایران و چه اتاقهای بازرگانی شهرهای مختلف و اتاقهای بازرگانی مشترک، ساختارهای صنفی بسیار مهمی برای پیشروی اهداف مشترک بخش خصوصی هستند. در اقتصادی که بیشتر دولتی است تا خصوصی، شرکتها و کارآفرینان به تنهایی و تکصدا نمیتوانند انتظارشان را از بخش عمومی و دولتی بخواهند. ما شرکتها ناگزیر هستیم تا دورهم جمع شویم و اندازه حرکت بزرگتری را برای پیش بردن اقدامات اقتصادی ایجاد کنیم؛ اتاق بازرگانی، پلتفرم و ساختار منطقیای برای ارتباط بخش خصوصی و دولتی است.
به علت تعدد شرکتهای فعال در صنعت سلامت و بهدلیل فعالیتهای خوبی که فعالان قدیمی این حوزه انجام دادهاند، ما جایگاه بسیار جدیای را در اتاقهای بازرگانی داریم. رئیس اتاق بازرگانی تهران، دکتر نجفیعرب از فعالین قدیمی صنعت سلامت است و این موضوع نشان میدهد که صدای ما در حال شنیدهشدن است.
روزگاری بود که اتاق بازرگانی به صادرات خشکبار، صنایع خودرو و دیگر حوزههای تجارت و بازرگانی محدود میشد و صنعت سلامت در اتاقهای بازرگانی مهجور بود. اما الان جایگاه ما در این صنعت تثبیت شده و صدای رسایی در اتاقهای بازرگانی داریم؛ طبیعی است که از این پتانسیل برای اعلام انتظارات بخش خصوصی در حوزه سلامت از زمان قانونگذاری تا اجرای قانون در شوراهای گفتوگوی دولت و بخش خصوصی استفاده کنیم.
همچنین، از این ظرفیت برای ارتباط بیشتر با بخش دولتی مانند مجلس و وزارتخانهها استفاده میکنیم. بهنظر من این دیالوگ و گفتوگو با بخش دولتی، ما را در حوزه سلامت جلو انداخته است. من نمیتوانم دنیایی را تصور کنم که این صداها نباشد؛ شاید اگر این گفتوگوها نبودند بنبستهای کارآفرینی در کشور صدها برابر امروز میشد.
یکی از موضوعات نگرانکنندهای که فعالان اقتصادی بهخصوص در حوزه سلامت بارها به آن اشاره کردهاند، مسئله صادرات است. بهنظر شما اتاقهای بازرگانی بهخصوص اتاقهای بازرگانی مشترک چه نقشی در توسعه صادرات محصولات پزشکی دارند؟
نقش ما امروز بیشتر اطلاعرسانی درست است تا فعالان اقتصادی و کسانی که میخواهند کسبوکارشان را ایران به کشور دیگری ببرند، بتوانند رویای خود را به واقعیت تبدیل کنند. موضوعی که باید به آن توجه کرد این است که اتاقهای بازرگانی پلتفرم اصلی دیپلماسی اقتصادی ما در خارج از کشور نیست. از آنجا که اقتصاد ما یک اقتصاد دولتی است، نقش دیپلماسی اقتصادی در خارج از کشور برعهده معاونین اقتصادی سفرا است.
با این حال، ما به دلیل ارتباطی که با کشورهای متناظر خود داریم، سعی میکنیم در حد بضاعت خود به توسعه صادرات کمک کنیم. بهطور مثال، من مسئول اتاق مشترک ایران و اتریش هستم و به همین خاطر با اتاقهای بازرگانی اتریش ارتباط دارم؛ بنابراین با برگزاری هیئتهای تجاری و جلسات B2B تلاش میکنم تا پلتفرم را برای ارتباط بیشتر تجار آماده کنم و اگر سوالی دارند، با اطلاعرسانی درست آنها را از طریق دبیرخانه اتاق مشترک راهنمایی کنم.
استارتاپ ویزا، یکی از ترندهای این روزهاست و کسبوکارهای نوآورانه تلاش میکنند با دریافت ویزای استارتاپی، مسیر تازهای را در کشور دیگری آغاز کنند. آیا اتاق مشترک بازرگانی ایران و اتریش برای دریافت استارتاپ ویزا به کسبوکارهای نوپا کمک میکند؟
اجازه بدهید ابتدا کشورها را به دو قسمت تقسیم کنیم، کشورهایی که به راحتی به ایرانیان ویزا میدهند و کشورهایی که بهراحتی برای شهروندان ایرانی ویزا صادر نمیکنند. در کشورهایی مثل امارات که شما بهراحتی ویزا میگیرید، نیازی ندارید که کسی نقش تسهیلگری را برایتان ایفا کند. اما در کشورهایی که شما به سختی ویزا میگیرید، موضوع فرق میکند. اساساً موضوعی مثل ویزا گرفتن به ارتباط سیاسی کشورها ربط دارد نه موضوعات اقتصادی. ساختارهای اقتصادی در اخذ ویزا نقشی ندارند و ساختارهای سیاسی در این زمینه تعیینکننده هستند. به همین خاطر، وقتی مسئولیت اتاق بازرگانی مشترک ایران و اتریش را پذیرفتم، هر دو سفیر عزیز، هم سفیر ایران در اتریش و هم سفیر اتریش در ایران به من گفتند که شما بهعنوان ساختار اقتصادی نمیتوانید نقش تعیینکننده یا کمککنندهای در اخذ ویزا داشته باشید و فقط میتوانید راهنماییهای لازم را برای آنکه فعالان اقتصادی به مشکلات اداری نخورند، انجام دهید. بهطور کلی، ارتباط سیاسی دو کشور تعیینکننده در صدور ویزاست. بنابراین جواب ساده سوال شما درباره این مسئله که اتاقهای بازرگانی کمکی به دریافت ویزای استارتاپی میکنند یا نه، خیر است.
در پایان، لطفاً درباره موضوع سخنرانیتان در رویداد مدتکتاک و فرصتهای سرمایهگذاری در حوزه سلامت بگویید.
سعی کردم کمی درباره اقتصاد سلامت در دنیا صحبت کنم تا عزیزانی که در این رویداد شرکت کردهاند نسبت به اقتصاد این حوزه در جهان اطلاعات بیشتری پیدا کنند و درباره حجم بازار و هزینهکرد سلامت در کشورهای مختلف بدانند. سعی کردم کمی هم درباره رگولاتوری در این حوزه صحبت کنم چون این بخش معمولاً مغفول میماند و از فضاهایی بگویم که کسبوکارها بیشتر میتوانند در این زمینه سرمایهگذاری کنند.
پروانه حسینزاده