مجلس و هیئت رئیسه اتاق ایران روابط بسیار خوبی دارند

همیار کارآفرین/ همایش قوانین و سیاست‌های توسعه همکاری‌های اقتصادی، تجاری و سرمایه‌گذاری میان ایران و ویتنام در اتاق بازرگانی ایران برگزار شد. در حاشیه‌ی این نشست، جلیل رحیمی جهان‌آبادی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس و رئیس گروه دوستی ایران و ویتنام پیرامون روابط دو کشور گفت: «کشور ویتنام یکی از بیشترین رشدهای اقتصادی را در آسیا داشته است و در این منطقه بی‌نظیر است. همچنین این کشور دارای یک دولت قوی و سیاست خارجی مستقل است. این استقلال می‌تواند به ما کمک کند تا تعاملات تجاری خود را با این کشور حفظ کنیم. براساس آمار و مطالعات انجام شده در گروه دوستی ایران و ویتنام، حوزه‌هایی مثل دارو، تجهیزات پزشکی و خدمات پزشکی، فناوری‌های مهندسی، قیر و مشتقات نفتی و برخی از محصولات کشاورزی می‌توانند در ویتنام بازار خوبی داشته باشند».

زیرساخت‌های تجارت دو کشور باید فراهم شود

او هم چنین گفت: «برای رشد همکاری‌ها، باید یکسری از زیرساخت‌ها مثل پروازهای مستقیم، رفع موانع ویزا و رفت‌وآمد و اقامت بازرگانان را فراهم کنیم. همچنین خوشبختانه وزارت صمت اقدام به اعزام وابسته بازرگانی به ویتنام کرده است و امیدواریم بخش بازرگانی سفارت ایران در هانوی فعال شود و بتواند هم‌تراز با روابط حسنه سیاسی، روابط اقتصادی را نیز گسترش دهد. ویتنامی‌ها نیز علاقه دارند در حوزه‌هایی مثل چایی، پوشاک، لوازم الکترونیک و غیره در بازار ایران حضور داشته باشند. در حال حاضر آمادگی داریم تا در این بخش نیز بسترهای لازم را فراهم کنیم».

مشکلات بانکی بلای جان تعاملات ایران و ویتنام

رئیس گروه پارلمانی دوستی ایران و ویتنام افزود: «یکی از موانع اصلی بر سر تجارت دو کشور تعاملات بانک است. در حوزه مبادلات تهاتری و استفاده از ارزهای ملی، مجلس و دولت‌های دو کشور باید توافقاتی انجام دهند. امیدواریم در دهمین نشست کمیسیون مشترک دو کشور این موانع مدنظر قرار گیرد و برطرف شود».

تجربه کار در فضای تحریمی را داریم

جهان آبادی در انتها گفت: «ایران ظرفیت‌های عظیمی دارد و می‌تواند در فضای تحریمی کار کند. با اینحال دو مشکل عمده داریم. مشکل اول تعاملات بانکی است و مشکل دیگر حمایت از بخش خصوصی است. در سال‌های گذشته از بخش خصوصی حمایت زیادی انجام نشده است. هیئت رئیسه اتاق بازرگانی روابط بسیار خوبی با مجلس و دولت دارند. این روابط خوب و شناخت متقابل، می ‌تواند به حضور ما در ویتنام کمک کند. واقعیت این است که ما بسیاری از اقتصادهای جهان را نمی‌شناسیم. با همکاری این دو بخش می‌توانیم این چالش را برطرف کنیم».