پرورش نیروی انسانی، پیشنیاز خلق سازمانهای نوآور آینده است

سرمایه انسانی به عنوان عنصر اصلی سازمان نقش تاثیرگذاری در توسعه و رشد کسبوکارها دارد.
مدیریت منابع انسانی درست میتواند تصویری مثبت از سازمان را در ذهن کارکنان ایجاد کند و علاوه بر تقویت اعتماد و وفاداری باعث شود تا آنها با بالاترین توان خود فعالیت کنند. بنابراین داشتن رویکرد آیندهپژوهانه با آسیبشناسی چالشهای منابع انسانی سازمانها امری ضروری برای کسبوکارهاست.
به گفته برخی از فعالان حوزه منابع انسانی اگر این چالشها در دورههای مختلف مورد بررسی و بازنگری قرار نگیرد، سازمان به مرور دچار آسیب میشود، به نحویکه تغییر و تحول در جهت بهبود شرایط دشوارتر خواهد شد. با توجه به اینکه شرکتها با شروع سال نو و آغاز فصل بهار بودجه خود را بروز میکنند و همچنین مدیران اجرایی درک بهتری از نیازهای سازمان پیدا میکنند، تصمیم گرفتیم با یکی از فعالان حوزه منابع انسانی در خصوص چالشهای موجود این حوزه و رویکرد او برای بهبود شرایط فعلی سوال کنیم.
نوشین محمدی حدود 18 سال است که در حوزه منابع انسانی در شرکت چارگون کار میکند. محمدی، اکنون با سمت مدیر ارشد منابع انسانی و عضو هیئتمدیره شرکت چارگون و به عنوان مشاور منابع انسانی و OKR فعالیت میکند. در ادامه گپوگفت همیار کارآفرین را با او میخوانید.
خانم محمدی از دیدگاه شما مسائل و چالشهای فعلی منابع انسانی چیست؟
از نظر من، مهمترین چالش امروز منابع انسانی مقوله پرورش نیروی انسانی است. با توجه به واقعیت کاهش نرخ ماندگاری کارکنان در شرکتها بهخصوص شرکتهای دانشبنیان، مسئله پرورش و جایگزینی نیروها و پایدار نگهداشتن بهرهوری سازمان، مهمترین مسئولیت و دغدغه منابع انسانی است. شرایط جامعه امروز ایران و حتی دنیا به شکلی است که شرکتها مدام در حال از دست دادن نیروهای باتجربه خود هستند و هزینه تولید دانش و تجربه بومی سازمان بسیار زیاد شده است. به صورت خلاصه شرکتها در حال از دست دادن نیروهای میدل و سنیور خودشون و جذب نیروهای کم تجربه هستند، بنابراین پرورش و توسعه نیروهای کم تجربه مهمترین مشغله منابع انسانی و مدیران سازمانهاست.
چه پیشبینیهایی از اتفاقات سال جدید دارید؟
بهنظرم پیشبینی سال جدید در شرایط متغیر جامعه ما کمی سخت است، ولی اگر بخواهم خوشبین باشم، فکر میکنم شرکتها امسال نیز با همان چالشهای سال گذشته مانند کاهش توان جذب و نگهداشت نیروی انسانی مواجه خواهند بود. اما دوست دارم امیدوار باقی بمانم که متغیر جدیدی وارد معادلات چالشی مدیریت منابع انسانی سازمانها نخواهد شد.
خانم محمدی فکر میکنید شرکتها برای حفظ منابع انسانی خود باید چه برنامهای داشته باشند؟
برنامه کوتاهمدت منابع انسانی از دیدگاه من، قدرت تطبیق با تغییرات یا همان چابکی است. نیاز منابع انسانی امروز چابکی است تا سازمان تاثیرات منفی کمتری از متغیرهای بیرونی متحمل شود، یا به صورت خوشبینانه در بسیاری از مواقع این چابکی منابع انسانی باید بتواند باعث تبدیل تهدیدها به فرصتی هرچند کوچک برای سازمان شود.
چشمانداز بلندمدت منابع انسانی از نظر من باید تمرکز بر نیروی انسانی به جای تمرکز بر سیستمها و فرآیندها باشد. به این شکل که دو موضوع زیرساختی، توسعه فردی و حرفهای کارکنان و به صورت کلی پرورش نیروی انسانی و عوامل مختلف انگیزش کارکنان باید در دستور کار منابع انسانی سازمانها باشد، این موضوع در خلق سازمانهای نوآور آینده از نظر من یک پیشنیاز اساسی است.
هانیه عرفانینژاد