یک میراث هفتاد ساله در روزهای سخت

آقای زمانی، شما از پیشکسوتان این صنعت هستید و در دورههای قبل هم حضور فعالی در نمایشگاه داشتهاید. نمایشگاه امسال را چطور ارزیابی میکنید؟
ما با هدف توسعه محصول و فروش در نمایشگاه حاضر شدهایم و از آنجایی که نمایشگاه فرصتی را برای فعالان این حوزه فراهم میکند تلاش داریم تا بتوانیم از این فرصت برای افزایش صادرات به کشورهای همجوار استفاده کنیم. کسبوکار ما یک کسبوکار خانوادگی است و من این پیشه را از پدرم به ارث بردم و حدود ۷۰ سال است که که این کسبوکار پابرجاست. متاسفانه امسال نمایشگاه رونق سالهای گذشته را ندارد که میتواند به خاطر وقفه دوسالهای باشد که به خاطر کرونا ایجاد شده است. امروز که روز دوم نمایشگاه است بازدید چندانی از سوی مردم اتفاق نیفتاده است. امیدواریم در روزهای آینده شاهد حضور بیشتر مردم و فعالان این حوزه باشیم.
با توجه به شرایط سخت تولید امروز مهمترین چالش شما چیست و چه انتظاراتی برای حمایت دارید؟
با توجه به اینکه هزینههای تولید بسیار زیاد شده است نیازمند این هستیم که حمایت بیشتری را داشته باشیم. هم کرونا و هم شرایط اقتصادی به گونهای است که اجناس لوکس از سبد خانوار حذف شده است. از طرفی هزینه نیروی انسانی مواد اولیه بیمه و مالیات هم افزایش پیدا کرده است اینها در کنار کاهش فروش فشار بسیار زیادی را بر واحدهای تولیدی وارد می کند. بازار اجناس لوکس مانند سابق نیست و از رونق افتاده است. در دوران کرونا صحبتهای زیادی از حمایت میشد اما این حمایتها یا بسیار ناچیز بود و یا اصلاً در مواردی مانند مالیات کمترین توجهی به آن نشد. ضررهای بسیار زیادی را متحمل شدهایم. خود ما به جای اینکه از کارگاه تولیدیمان درآمد داشته باشیم مجبور به تزریق مالی برای زنده نگه داشتن بیزینس شدهایم. اما متاسفانه اداره دارایی این هزینهها و ضررها را نمیبیند.
به نظر شما حضور درنمایشگاه میتواند به رفع این چالشها کمک کند؟
حضور در این نمایشگاه حداقل ۶۰۰ میلیون تومان برای ما هزینه داشت. ما به دنبال این هستیم که مشتریان عمدهفروش را بتوانیم جذب کنیم شاید در همین نمایشگاه هم یک میلیارد فروش داشته باشیم اما در مقایسه با ضررهایی که در این مدت بر ما تحمیل شده است رقم بسیار ناچیز است و حضور در نمایشگاه برای ما صرفاً تبدیل میشود به هزینه. به طور مثال اگر بخواهم بگویم ۴ درصد مالیات برای کارتخوان ما اعمال میشود بدون اینکه شرایط بحرانی کسبوکارها در نظر گرفته شود. طی مدت ۷۰ سال که در این حرفه مشغول به کار بودهایم، این چند سال گذشته بسیار بر ما سخت گذاشته است. من از کودکی در کارگاه بزرگ شدم و عاشق این کارم. عاشق تولیدم و کار دیگری نمی توانم انجام دهم. پس باید به هر شکلی که هست آن را حفظ کنم و به همین خاطر است که هر آنچه که این سالها اندوخته بودم را تبدیل به سرمایه و به کارگاه تزریق کردم. می خواهم از این فرصت استفاده کنم و خطاب به بزرگان و آنانی که در راس کار هستند بگویم از تولید حمایت کنید.
با این دست فرمان تولید نابود خواهد شد. حداقل حمایت این است که در رویه های مالیاتی بازنگری انجام شود. اگر شرایط فروش مساعد باشد و توان پرداخت مالیات را داشته باشیم چرا این کار را انجام ندهیم؟ من ۴۰ سال است که مالیات پرداخت کردهام اما تاکنون با چنین شرایطی مواجه نبودهام. حضور ما در نمایشگاه هم به واسطه این است که بتوانیم راهی برای فروش بیشتر پیدا کنیم اما اگر نمایشگاهها رونق نگیرد و سیاستهای درست برای استقبال حداکثری مردم در دستور کار نباشد این راه حل هم برای ما ناکارآمد خواهد شد و جز هزینه برای ما چیزی نخواهد داشت.
بیست و هشتمین نمایشگاه لوستر و چراغ های تزیینی تهران ۱۴۰۱ از 9 تا 12 دی ما در محل دائمی نمایشگاههای بینالمللی تهران در برگزار شد.